भारताच्या पूर्वेला बंगालचा उपसागर, पश्चिमेला अरबी समुद्र, उत्तरेस हिमालय पर्वत व दक्षिणेस हिंदी महासागर आहे.
आपण असे म्हणू शकतो की खेडी हा अर्थव्यवस्थेचा कणा आहे. तसेच, माझे गाव भारतातील सर्व गावांचा एक भाग आहे जेथे लोक अजूनही शांततेत आणि समाधानाने राहतात .
माझ्या गावातील लोक कधीकधी क्षुल्लक गोष्टींवरून भांडतात. काही लोक गांजा, तंबाखूसारख्या मादक पदार्थांचे सेवन करतात.
गंदगी मुक्त माझे गाव: माझं गाव एक गंदगी मुक्त स्थान.
सकाळीच सकाळी गावच्या अंगणात भरपूर फुलांचा सडा पडलेला असतो. त्याने सकाळचे वातावरण अगदी सुगंधित झालेले असते. मी सकाळी मोतीला घेऊन फिरवायला नेतो. तो ही सतत माझ्या मागेपुढे फिरत असतो.
गावातलं प्रत्येक कोणी आपलं योगदान देतं, त्याचं परिणामस्वरूप सडकें, गल्ली, आणि आकाश - सर्वच स्वच्छ आणि सुंदरतेने भरलं.
स्वच्छतेचं समर्थन तीन आधारांत निर्मित, तीनांचं एक समृद्ध समर्थ गाव.
पक्ष्यांच्या जगातील विविधता मी तेथेच जाणली. आजीच्या हातच्या विविध पदार्थांचा पाहुणचार घेऊन मी जेव्हा निघतो तेव्हा आजी हातावर दही ठेवते. आपल्याकडे असे check here मानतात की, दूर निघालेल्या पाहुण्याला दही दिले तर तो लवकर परततो.
वरील निबंध हा खालील विषयांवर सुद्धा लिहू शकता
त्यांच्या या बलिदानातूनच भारताला १५ ऑगस्ट १९४७ रोजी स्वातंत्र्य मिळाले.
मी तर मनात त्यावेळीच पूढच्या सुट्टीत गावात परत येण्याचा बेत योजीत असतो. आजीआजोबाच नव्हे, तर वाटेत भेटणारे गावकरी, जणू सारे गावच मला निरोप देत असते.
स्वच्छतेचं सफर: वातावरणातलं स्वच्छतेचं सफर अत्यंत महत्त्वाचं आहे.
आपले गाव, त्याचे सौंदर्य, सांस्कृतिक धरोहर, आणि त्याच्या वातावरणातील सफाईसाठी किंचित जिम्मेदार.
मला आजीच्या हातच्या भाकऱ्या खूप आवडतात. आजी भाकऱ्या करीत असताना मी तिकडे जातो आणि तिच्या शेजारी बसून तिच्याकडे खूप गप्पा मारतो.